1995 - 1996
Spile stik: Bytiden
is it te let
fan J. Hemmink-Kamp
Data: generale op 21 maart 1996
Rezjy: Willem Veenstra
Spilers:
Frans fan Liersta - Jan van der Meer
Sytske fan Lierstra - Blokstra, syn frou - Tieke Schievink
Ymkje fan Lierstra, dochter - Grietje Velzing
Eelke fan Lierstra, soan - Hein Harm Knol
Freark fan Lierstra, heit - Wobbe Oost
Elske fan Lierstra, mem - Etsje Douwes
Durk Blokstra, heit - Tamme Alma
Maaike Blokstra, mem - Jeltje Spinder
Bouke, freon fan Eelke - Pieter Rauwerda
Bella, relaasje fan Frans - Sjoukje Dijkstra
Beskriuwing:
It liket hast gewoanterjocht te wurden dat Frāns fan Lierstra syn frou alles
foar him en de beide grutte bern weinimt. Elk tinkt allinne mar oan himsels en
"mem" is it sloofke, dat alles wol goed fynt. Dit begjint mem hieltyd mear tsjin
te stean, foaral as dźr noch by komt dat har man omgong hat mei in oare frou. Op
in stuit is it har oer en docht se ek allinne mar wat foar harsels nedich is en
lit se de oaren oanmodderje. It komt mei Frāns safier dat er mear by dy oare
frou is, as op'e saak en dat hat fan gefolgen dat dy saak slim yn't neigean
rekket. Dan grypt syn heit yn en Frāns moat him, fan ūnderen op, op'e nij wier
meitsje. Mem hat yntusken ek net stil sitten, sy fertelt op in stuit dat se
troch it skriuwen fan boeken gāns in ynkommen hat. Noch hat it thśsfront in
boerd foar de holle, sy binne yn gedachten al mei mem har jild oan it
ferpartsjen. Sy binne lykwols te let, mem docht śt'e doeken, dat se in hūs kocht
hat dźr't se har, mei har āldelju, nei wenjen sette sil en dat se skiede wol. De
egoļsten moatte har no sels mar rźde.